نویسنده کتاب “ژه” که با عنوان “کتاب ابله محله” در ایران ترجمه شده ، کریستین بوبن نویسنده بزرگ فرانسوی است. درونمایه اصلی اکثر آثار بوبن عشق است. او که فلسفه خوانده، در نوشتن از عشق آنچنان قلمی روان و نافذی دارد که به طور کاملا ناخودآگاه بر جان انسان اثر کرده و برای مدتی او را به فکر وا می دارد.

بارزترین خصوصیت قلم بوبن، روانی و سادگی آن است. او بطوری شگفت انگیز و با استفاده از درونمایه عشق در آثارش، سعی در پیدا کردن روزنه ای به سوی جهان هستی است، چرا که شناخت جهان تنها از طریق عشق ممکن است.

او اگرچه فلسفه خوانده و با کتب و جملات پیچیده و خسته کننده سروکار داشته اما همین رویارویی با فلسفه باعث شده است که در نثرش از جملاتی کوتاه، ساده و شفاف استفاده کند، زیرا معتقد است: گفتار پیچیده، سادگی جهان هستی را از دید ما پنهان می کند. او در جستجوی معنویتی شخصی است و نیز نوری که بینشی تازه از زندگی را جلوه گر سازد.

شخصیت اصلی کتاب، “آلبن” پسر کوچک و هشت ساله ای است که در همان ابتدای داستان متوجه می شویم که با تمام همسن و سالهای خود تفاوت دارد و بسیار باهوش است، چرا که همیشه در جستجوی چیزی فراتر از حرف های معلم کلاس است.

آلبن دستخوش تردیدی است که با هیچ کس در میان نمی گذارد. از تردید هم بیشتر. آلبن مطمئن است که ایزابلی وجود نداردو این فقط شیوه ای کاملا زیرکانه برای تعلیم و تربیت است.

او پسرک خیال بافی است که با جنازه زنی با نام “ژه” در زیر یخ ها ارتباط دارد، آلبن با او حرف می زند و در همه کارها و همه جا او را همراه خود دارد. او با کسی در ارتباط است که فقط خودش او را می بیند و زمانی هم که “پریون”هم کلاسی خود را می برد تا “ژه” را به او نشان دهد با عکس العمل بد دخترک مواجه می شود.

می توان گفت که راوی داستان ابله محله، سوم شخص است. کسی داستان را برای ما تعریف کرده و یکی یکی شخصیت ها را به ما معرفی می کند. او کسی نیست جز نویسنده که در ابتدای داستان خواننده را با فضا داستان و شخصیت ها آشنا می کند.